“Het is Frankrijk, prachtig Frankrijk”: waarom de Tour de France populairder is dan ooit

" Juliaaaan" ... De kreet strekt zich uit, slaat over in de hoge noten, verspreidt zich als een lopend vuurtje, Avenue Pierre II d'Aragon in Muret, en de echo baant zich een weg achter de hekken. Met een ondeugende glimlach en een brandende blik slikt Julian Alaphilippe de koorts weg, laat zich wiegen, dragen, geniet van de populariteit die hem elke dag vergezelt. Hij keert terug naar de Tour, put er een energie uit die hem, op zondag 20 juli, in staat stelt om na een val weer in het zadel te klimmen en een paar uur later rond te paraderen, denkend dat hij de etappe gewonnen had, voordat hij zijn fout besefte: twee renners hadden hem verslagen. De radiostoring kan de blunder net zo goed verklaren als de opwinding. De Tour verbijstert, verblindt. De Tour is een wervelwind. Een tussenzin. Een regressief plezier. Een ongeëvenaard succes. Dit jaar houdt het publiek, in de regen of de hittegolf, elkaar onafgebroken vast. Van stad tot dorp of plaatsnaam. Christian Prudhomme, de directeur van de Tour , herhaalt graag dat “de Tour 3.500 kilometer lang is…